بررسی قابلیت استفاده از فرم صورت در تشخیص فرم لبیال دندان پیشین مرکزی فک بالا

  سابقه وهدف: باتوجه به اینکه زیبایی یک عامل مهم در پذیرش پروتز متحرک توسط بیماران است، و اینکه نمای لبیال دندان های پیشین نقش مهمی در این زمینه دارند، بنابراین ارزیابی عوامل احتمالی شکل دندان های قدامی مهم تلقی میشود. این مطالعه قدرت پیش بینی شکل صورت در تعیین شکل دندان پیشین مرکزی بالا را بررسی نموده است.   مواد و روش ها: این تحقیق به روش کارآزمایی بالینی از نوع تشخیصی روی 120 نمونه واجد شرایط با نمونه گیری مستمر انجام شد و سپس یک عکس تمام رخ از صورت آنها در حالت normal head position و یک عکس از دندان پیشین مرکزی بالای آنها در حالت استاندارد شده تهیه شد و حدود خارجی صورت از 3 ناحیه رستنگاه مو ، خط ابرو و گلابلا و همینطور حدود خارجی دندان رسم شد و فرم آنها در ۳ گروه مربع، مثلث، بیضی تشخیص داده شد. ارزش پیش بینی مثبت و منفی مشخص شدند و نقش عوامل مرتبط توسط آزمون کای دو بررسی شد.   یافته ها: ارزش پیشبینی مثبت صورت های با اشکال مربع، بیضی و سه گوش به ترتیب 34 ٪، 34.7 ٪ و 33.3 ٪ بود.   نتیجه گیری : به نظر می رسد که شکل صورت یک عامل مناسب در تعیین شکل دندانهای پیشین مرکزی نیست ، و شاخص های دیگری برای این امر لازم است.   کلمات کلیدی :فرم صورت، سطح لبیال، فرم  دندان